Róże i tajemniczy ogród
Tym razem o różach bardzo wiosennie, no i bardzo literacko ? Sama klasyka, dlatego warto przeczytać ?
Oto XIX – wieczne porady dla początkujących ogrodników?
F.H.Burnett „Tajemniczy ogród”? Kto czytał…? Z rozrzewnieniem wracamy do przepięknych opisów zaczarowanego ogrodu…
„Gdzie róże, chłopcze, posiejesz
Nie mogą zakwitnąć osty”.
F.H.Burnett „Tajemniczy ogród”
— Czy macie własny ogród? — spytała.
— Nie […]
— A gdybyście mieli, to co byście sadzili najwięcej? — spytała dalej Mary.
— Kapustę, kartofle i cebulę.
— No tak, ale gdybyście urządzali sobie ogród kwiatowy, to co byście sadzili?
— Różne cebulki i słodko pachnące kwiatki, ale najwięcej róż.
Pojaśniała twarz Mary.
— Więc lubicie róże? — rzekła.
Ben Weatherstaff wyrwał chwast, odrzucił go, po czym dopiero odparł:
— Anoć lubię, i bardzo. A nauczyła mnie tego pewna młoda pani, u której byłem ogrodnikiem. Miała ona moc róż w jednym miejscu, które lubiła bardzo, a kochała je tak, jakby to były dzieci albo… gile. Nierazem widział, jak się pochylała i całowała je […]
— A gdzie teraz jest ta pani? — spytała Mary, zaciekawiona ogromnie.
— W niebie — odrzekł, zagłębiając silnie łopatę w ziemię […]
— A co się stało z różami? — spytała znów Mary, w najwyższym stopniu zaciekawiona.
— Zostawione zostały samym sobie […]
— Więc całkiem pomarły? Czy róże całkiem umierają, gdy się je zostawia samym sobie? — zaryzykowała Mary pytanie.
— Nauczyłem się kochać je i ją kochałem, i ona je kochała — dodał Ben Weatherstaff niechętnie. — Raz, dwa razy na rok czasem, to idę poprawiać trochę przy nich, poobcinać suszki, obkopać korzenie… Dziko teraz rosną, ale były w bogatą ziemię sadzone, więc dużo z nich żyje.
— A jak nie mają listków i wyglądają szare i brunatne, i suche, to jak można poznać, czy żywe są czy poschnięte? — indagowała Mary.
— Niech no panienka poczeka, aż wiosna przyjdzie, aż je deszczyk zrosi, a słońce przygrzeje, a zaraz będzie wiadomo.
— Jakim sposobem? — zawołała z zapałem Mary, zapominając o ostrożności.
— Trzeba popatrzeć na pędy i gałązki, a jak są na nich takie brunatne zgrubienia tu i owdzie, wtedy niech panienka uważa, co się stanie po deszczu. — Umilkł nagle i w rozjaśnioną twarz jej spojrzał. — Co panienkę tak nagle zaczęły obchodzić róże? — spytał.
Oto róża godna tego niezwykłego miejsca – Secret Garden Musk Climber („Tajemniczy ogród”).
To klimber, mieszaniec piżmowy o średniej sile wzrostu oraz białych pojedynczych kwiatach (średnicy 5 cm), pojawiających się na krzewie obficie przez cały sezon. Jej cechą charakterystyczną jest bardzo mocny, słodko korzenny zapach oraz drobne siedmiolistkowe liście. Róża ta wraz z inną Secret Garden Noisette została znaleziona w 1993 r. przez Joyce Demits w starym wiejskim zapuszczonym ogrodzie w pobliżu starych miasteczek powstałych w czasach gorączki złota w Kalifornii. Dzisiaj już nie ma tej starej pierwotnej róży, ale można spotkać jej starsze egzemplarze w rosariach San Jose Heritage rose Garden i rosarium Descanso. Jeri Jennings w „The Suinstable Rose Garden” pisał: „W gorący wiosenny poranek w Descanso Garden, rozległym rosarium, podążałem za zapachem miodu i korzeni w kierunku jego źródła, ku rustykalnej drewnianej altanie okrytej różą o niepozornych kwiatach. Nic o niej nie wiemy, nie znamy – ani jej rodziców, ani hodowcy, ani skąd pochodzi”.
W róży tej tkwi niezwykła tajemnica, dlatego warto może mieć ją w swoim ogrodzie
